Danas je , U Sirči kod Kraljeva , u prisustvu predstavnika grada Kraljeva predvođenih zamenikom gradonačelnika Vukmanom Rakočevićem i pomoćnikom gradonačelnika Sretenom Jovanovićem , te predstavnicima Vojske Srbije , Odreda žandarmerije u Kraljevu ,Policiske uprave Kraljevo i učenika i nastavnika osnoven škole „Jovan Cvijić“ iz ovog sela , prigodnim programom i parastosom koga je služio protojerej Dragan Jović , strešina sirčanskog hrama Svetog Ilije Proroka , obeležen 22.oktobar Dan oslobođenja Kraljeva u I svetkom ratu.Među zvanicama danas  bili su  i predstavnici Berana   i župnik katoličkog hrama Svetog Mihaela Arkanđela u Kraljevu Anton Kragol.

Dan oslobođenja Kraljeva u I svetskom ratu , 22.oktobar , obeležava se , drugu godinu za redom , centralnom proslavom kraj Spomenika izginulih , pomrlih i nestalih junaka parohije Sirčanske od 1912 do 1918 godine u porti crkve Svetog proroka Ilije u Sirči.

Kraljevo ima nekoliko desetina spomen obeležja posvećenih učesnicima Balkanskih i I svetskog rata a na spomeniku u Sirči građenom u periodu od 1922 d0 1926 godine  , na inicijativu ondašnjeg učitelja Dragomira Milanovića , su uklesana imena palih vojnika :  iz Sirče 71, iz Oplanića 55, iz Popovića 24, iz Trgovišta 18, iz Šumarica 11, iz Musine Reke 1,  iz Vitanovca 1, iz Vitkovca 1, iz Miločaja i Mlanče (oni koji su inače živeli u Sirči) po 2, iz Milavčića2, iz Adrana 3, iz Lađevaca 1 i iz Kraljeva 2.

Spomenik rađen po projektu arhitekte ondašnjeg Ministarstva građevine Svetozara Jovanovića građen je , u osnovi , od poznatog sirčanskog kamena i delom od mermera. Svečano je otkriven na Petrovdan 12.jula 1926 godine u prisustvu ličnog izaslanika Kralja Aleksandra I.

Izginuli ratnici čija imena se nalaze na ovom spomeniku su bili  vojnici X pešadijskog puka „Tanasko Rajić“ čije je mirnodopsko sedište bilo u Čačku a koji je ratovao u sastavu Šumadijske divizije II srpske armije.

Za samo 38 dana neprekidnih borbi sprpska vojska stigla je sa Solunskog fronta do Kraljeva pa je tako konjička patrola kapetana Jovanovića iz Izviđačkog eskadrona , drugok konjičkog puka Konjičke divizije Prve armije , 22.oktobra 1918 godine , oko 19 časova, pregazila Ibar, pokraj spaljenog drvenog mosta i ušla u Kraljevo dočekana cvećem i radošću jer je tako okončana trogodišnja okupacija Kraljeva.

Dvehiljde žitelja ili tek polovina od broja stanovnika koga je Kraljevo imalo novembra 1915 kada je okupirano od strane Austro-Ugara radovalo se slobodi i tugovalo za žrtvama.

Žrtava , u Srbiji , tokom Prvog svetskog rata bilo je mnogo. Od oko 4.000.000 stanovnika izginulo je 1.247.435 , što je bilo 28 odsto od celokupnog broja stanovnika 1914. godine a bezmalo 60 % muške populacije. Od ovog broja, 402.435 vojnika i oficira zauvek je ostavilo svoje kosti na ratištima na kojima je vojevala srpska vojska. O kakvim ratnicima se radi najrečitije govore reči njihovog neprijatelja , feldmaršala Augusta fon Makenzena koji je krajem 1915 godine komandovao grupom armija tri države (Nemačke,Austro-Ugraske i Bugarske) koje su ,tada, okupirale Srbiju. Jedan takav vojskovođa koji je , odmah po okupaciji Beograda naredio da se sahrane svi izginuli srpski vojinic na Topčideru i da se napravi spomenik na kome je, na nemačkom i srpskom , napisano „ Ovde počivaju srpski junaci “ je , jedne prilike izgovrio i : „ Ja neobično cenim i volim vas iz Šumadije. Vi ste herojski narod, pun časti i ponosa, narod velike i sjajne budućnosti.”